Η ζωή ΔΕΝ είναι αλλού
Ένα ολόκληρο κίνημα με ευρύτατα λαϊκά ερείσματα, το κίνημα του 1-1-4, πήρε την ονομασία του από το, τότε (Σύνταγμα 1952), τελευταίο άρθρο του συντάγματος. Ήταν μια έμπνευση του...
Ένα ολόκληρο κίνημα με ευρύτατα λαϊκά ερείσματα, το κίνημα του 1-1-4, πήρε την ονομασία του από το, τότε (Σύνταγμα 1952), τελευταίο άρθρο του συντάγματος. Ήταν μια έμπνευση του...
Το περιστατικό δεν είναι απλώς ανησυχητικό. Είναι ακραία επικίνδυνο, γιατί δείχνει ότι ο φασισμός ως κοινωνική συμπεριφορά, η οποία εκδηλώνεται με πολλές και ποικίλες μορφές, έχει βρει πρόσφορο έδαφος και έχει εισχωρήσει στο σχολικό περιβάλλον.
Εκεί, στα ακροδεξιά ορύγματα της Ν.Δ., όπου όλοι είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι με εφ’ όπλου λόγχη να επιτεθούν εναντίον της κυβέρνησης, πολύ εύκολα τα έχουν τα πελώρια λόγια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συν αυτώ.
Μπορεί, βέβαια, αυτό το χώμα να «είναι δικό τους και δικό μας», αλλά πάνω από το χώμα που θεμελιώθηκε στις Καισαριανές και στα Καλάβρυτα όλης της Ελλάδας μπήκε το χαλί -αυτή είναι η πραγματική κουρελού- μιας κλεπταποδόχου δημοκρατίας
Ένας «πατριωτισμός» της κλοπής της Ιστορίας. Αυτό παρακολουθούμε τούτες τις μέρες. Δηλαδή την απόπειρα κλοπής της δημοκρατίας και τη συσσώρευσή της στη χρυσοτόκο τράπεζα των χθαμαλών συνειδήσεων. Γιατί είναι χρυσοτόκος η φτωχοποίηση των συνειδήσεων. Αλλά και ακραία καταστροφική
Με ολοένα και περισσότερη ένταση και επιμονή, η Ν.Δ. εμφανίζεται να αντιπολιτεύεται όχι την κυβέρνηση αλλά την ίδια τη δημοκρατία, τις θεσμισμένες εξουσίες της, τις συνταγματικές της οχυρώσεις και το ηθικό της περιβάλλον
Άφησε να περάσει η χρονιά κι έφυγε την πρώτη μέρα του 2019. Λες και έτσι το είχε ονειρευτεί και έτσι φρόντισε να γίνει. Έτσι όπως το καταφέρνουν μονάχα οι αληθινοί ποιητές που έχουν καταβυθιστεί στο υπαρξιακό χάος και ταυτόχρονα το χρησιμοποιούν για να διευρύνουν το σύμπαν. Γι' αυτό γράφουν. Για να οργανώσουν με ποίηση αυτή τη σύζευξη. Για να θέσουν τις λέξεις στον τύπο των ήλων που είναι το αναπάντητο. Για την ακρίβεια, το αναπάντητο όνειρο
Όλοι στην οικογένειά μας είχαν ωραία δάχτυλα. Και η μητέρα με τα λευκά της χέρια, «λευκώλενος Ήρη» που θα έλεγε και ο παππούς Όμηρος, «κρουσταλλοβραχιονάτη» κατά τη μετάφραση του...
Κάθεται απέναντί μου. Σήμερα. Κάθε μέρα. Πριν λίγη ώρα. Στο μετρό. Γύρω στις έντεκα το πρωί. Ή αργά το απόγευμα. Αλλά τίποτε από όλα αυτά δεν έχει σημασία. Γιατί τον έχω δει...
Είναι να απορεί κανείς πώς τα καταφέρνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κάθε του εμφάνιση στη Βουλή στέφεται υπό βροντώδους αποτυχίας, μάλιστα προκαλώντας τα εξίσου βροντώδη γέλια της συμπολίτευσης
Το λογικό μοντέλο με το οποίο πορεύονται ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ν.Δ., είναι απλώς παράλογο. Γι’ αυτό και εκφέρεται χύδην (είναι δηλαδή χυδαίο), με την ορμή του ακατάσχετου...
Υπάρχει λόγος
Υπάρχει λόγος
Υπάρχει λόγος
Υπάρχει λόγος
Στην πατρίδα μου όταν λέμε ότι κάποιος είναι μπαγλαμάς δεν εννοούμε φυσικά το γλυκύτατο έγχορδο. Η λέξη μπαγλαμάς είναι αρνητικό χαρακτηρολογικό πρόσημο. Μπαγλαμάς λοιπόν, είναι ο απατεώνας, αυτός που μπορεί να κάνει τα πάντα και που μπορεί να γίνει τα πάντα προκειμένου να αποκομίσει...
Υπάρχουν άπειροι τρόποι ένταξης σ' έναν πολιτικό σχηματισμό, εν προκειμένω στον πολιτικό σχηματισμό που στα καθ' ημάς γεγονότα ονομάζεται Αριστερά (με όλη την ιστορική ποικιλομορφία των κομματικών της περιπτώσεων) και η οποία στο πλαίσιο της τραγικά ιδιόμορφης εμφυλιακής και κυρίως μετεμφυλιακής...
Αυτή η αγελαία συνθήκη που βλέπουμε καθημερινά μπροστά στα μάτια μας ονομάζεται δημοκρατία; Αυτός ο ακατάσχετος τρόμος και η ακατάσχετη αθλιότητα που διαχέεται κρουνηδόν στο σώμα μιας καθημαγμένης κοινωνίας ονομάζεται κράτος, δηλαδή συντεταγμένη έκφραση θέλησης της κοινωνίας (εδώ γελάνε)...
Είναι περίεργο πράγμα ο εαυτός. Γύρω σου να βουίζει η συστημική κλοπή. Εκατομμύρια επί εκατομμυρίων κλεμμένα λεφτά της ζωής σου. Δισεκατομμύρια, σου λέει. Γύρω σου ένα ολόκληρο σκυλολόι νάνων που κορυβαντιούν προσπαθώντας με τον θόρυβο να αποκρύψουν το πραγματικό τους ύψος.
Το πρωί της περασμένης Τετάρτης, ημέρα αναλήψεως της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή τι πρωί, μέχρι το μεσημέρι και αρκετά μετά το μεσημέρι, σε ολόκληρο το κέντρο της Πρωτεύουσας Πόλεως της Ανεξάρτητης Ελληνικής Δημοκρατίας, μύριζε «ο αέρας παντού γενετήσια αστυνομική οσμή», όπως θα έγραφε..